در واقع، علائم در این مرحله آنقدر کم هستند که اغلب فراموش می شوند. اما خانواده و دوستان ممکن است متوجه تغییراتی در وضعیت بدنی، راه رفتن یا حالات صورت شما شوند.
آسپیراسیون : یک اصطلاح پزشکی در رابطه با موقعیتی است که در آن جسم یا غذا وارد نای و ریه های بیمار شود.
۳. آگونیستهای دوپامین: این گروه داروهایی هستند که عمل دوپامین در مغز را تقلید میکنند. برخی نمونهها در این زمینه عبارتاند از: پرامیپکسول و روتیگوتین و روپینیرول.
تمام خطرات احتمالی مکان های شلوغ در خانه را از بین ببرید، مانند فرش هایی که باعث افتادن شما می شوند.
علت: بیماری ام اس یک اختلال خود ایمنی است. پارکینسون نتیجه کاهش سطح دوپامین در مغز است.
مرحله ۲ به عنوان یک نوع متوسط از پارکینسون در نظر گرفته می شود و علائم بسیار بیشتر از علائم تجربه شده در مرحله ۱ است.
زوال عقل و روانپریشی دو مشکل روانی جدی هستند که معمولا بُروز آنها به زمان نیاز دارد. روانپریشی وضعیتی جدی است که در آن فرد چیزهایی میبیند یا میشنود که در آنجا نیست و به چیزهایی اعتقاد دارد که در دنیای واقعی وجود ندارند.
دانستن عوامل خطر شخصی می تواند به شما در تشخیص علائم در مراحل اولیه کمک کند.
۳. فلج فوقهستهای پیشرونده: افرادی که مبتلا به این بیماری نادر هستند، ممکن است دچار مشکلاتی در زمینهی تعادل شوند که موجب افتادن مکرر آنها شود.
کلیه مطالب صرفا جهت آگاهی بخشی است و جنبه تشخیص و درمان قطعی ندارد. در صورت نیاز به هر نوع تشخیصی به پزشک مراجعه کنید.
بیماری پارکینسون کشنده نیست، ولی عوارض ناشی از آن می تواند طول عمر افرادی که با این بیماری تشخیص داده شده اند را کوتاه کند.
اگرچه این می تواند به پشتیبانی از مشکوک بودن به ابتلای شما به بیماری پارکینسون کمک کند ، ولی این علائم و آزمایشات نورولوژیکی است که در نهایت تشخیص بیماری پارکینسون مواد غذایی صحیح را تعیین می نماید. پزشک ، انجام تست های آزمایشگاهی از قبیل تست خون را برای جلوگیری از مشکلات دیگری که ممکن است باعث بروز علائم در شما شده باشد ؛ توصیه می کند.
وضعیت خود را بررسی کنید و صاف بایستید. این به شما کمک می کند تا کمتر حرکت نامنظم داشته باشید.
در حالی که سفتی عضلات تکمیل کردن کارها را طولانی می کند، مرحله ۲ تعادل را مختل نمی کند. مشکلات راه رفتن ممکن است ایجاد یا افزایش یابد و وضعیت بدن فرد شروع به تغییر کند.